Dönecek sanıyordum bu dünya, durmayı akıl etmeden
Aklını mı kaybetti aniden, yoksa akıllandı mı birden
Yarın yokmuş gibi şimdiden
Akşamı bekledim bugün sonmuş gibisinden
Ne akşam oldu, ne de zaman durdu.
Aklım dünyadan önce durdu
Musluğu açık unuttum, akanı su sandım
Islandı her bir yanım, engel olamadım
Yastığıma dokununca anladım
Oluk oluk akan kanım değil, gözyaşlarımdı
Ruhum boğulur gibi oldu.
Umudum artık yoktu
Meğer dünya çoktan durdu.
Kayıt Tarihi : 18.3.2025 05:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!