Daha o zamanlardan belliydi
bizden adam olmayacağı
bu da öbürü gibi olacak
diyerek bağırırdı baban mesela
yeminliydi ismini anmamaya
göz altında kayıp edilen ablanın
ve okumadığı kitaplarını senin
yırtıp atarken faşist sobaya
sırıtırdı seyrek dişleriyle Demirel
altın yaldızlı çerçeveden
evin en güzel boyalı duvarında
ve en muzaffer komutan edasıyla
fötr şapkasından çıktı çıkacak
bir tavşan tedirginliğinde büyürdük
her şeye rağmen severek yaşamayı
Netekim sende öbürü gibi oldun
seni ilk defa öptüğüm odamda
Deniz’in ve Hüseyin’in ve Yusuf’un
gururla gülümseyen posteri altında
gelecekten korkmuyorduk artık
haklılığımızdan alıyorduk cesaretimizi
bir de arkadaşlığımızdan
netekim depozitosunu ödeyemedik diye
daha ikinci ayda kovulduğumuz
yine o evde seviştik ilk ve son defa
Ruhi Sudan söylerdik hep bir ağızdan
geceleri halkevi dönüşlerinde
sol yumruklar havada sıkılı
ne çok umutluyduk / mutluyduk
ah bizler! ! 12 Eylül çocukları
ne günlerdi hey gidi o günler
nice nice darbeler bize
nice nice darbeler
Kimimiz vurulup düştü körpe dalından
kimimiz sattı satıldı malum işkencede
kaldı selamı kiminin mahpus damında
çaresizdi kimimiz teslim oldu kendine
şimdi insanlara baktıkça kendimden kaçıyorum
çocuklara baktıkça gelecekten korkuyorum
ve gözlerindeki o iyi niyeti arkadaşlarımın
unutamıyorum
utanıyorum..
25.03.2008
Hayrettin TuranKayıt Tarihi : 27.3.2008 00:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kimimiz sattı satıldı malum işkencede
kaldı selamı kiminin mahpus damında
çaresizdi kimimiz teslim oldu kendine
şimdi insanlara baktıkça kendimden kaçıyorum
çocuklara baktıkça gelecekten korkuyorum
ve gözlerindeki o iyi niyeti arkadaşlarımın
unutamıyorum
utanıyorum..
---
Zonguldak kokusu geldi burnuma,yüz karası değil ,kömür karası olan..kutluyorum şair..
TÜM YORUMLAR (2)