© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Yazamadığım
Ya da adını koyamadığım
Ne varsa onların
Sende açar
Eksiltmeksizin çokluğu
Yazamadığım
Ya da adını koyamadığım
Ne varsa onların
Sende açar
Özenilen tomurcuğu
Şair ne var ne yok sevgiliye adar
Var olanı, sonsuzluğu...
Aynen çokluk benimdir
ey en güzel görüntüsü çiçeklere dökülen bir çavlanın
aşkım, sonsuzum, bu dünyada ne var ne yok senindir
Şair;Şiiri öyle karışık duygularla yazmış ki,sevi var ,ayrılık var,şiirinin her bir bölümünde farklı temalar var gibi geldi bana.Ş
Turgut UYAR
İkinci yeni akımı şiirleri , muhteva olarak bilincin derinliklerine , bilinçaltının kargaşasından bir karmaşa oluşturmaya çalışan , çok uçlu anlamlar peşinde olan, sürrealist şiirlerdir.
Turgut Uyar , bu muhtevaya bir çok form uygulamıştır.
Dünyanın En Güzel Arabistanı isimli kitabında , formda gevşekte olsa klasik tarzlara, anlamda ise yumuşak (mülayim) hallere başvurmuş şair..
İkinci yeni gerçekten zihnen büyük kargaşaya savrulmuş aydınımızın turnosolu gibidir..
kutlarım iz bırakıyor okurken
Bazen; bir kelime düşer yürekten kaleme, şiir olur akar. Bazen kitaplar dolusu sözcük yığılır diline, kelimeler suspus olur.
Cümle bile kuramazsın!
KİM SUSACAK ADINA SEN DENİLEN AŞKA
VE
KİM SUSAYACAK YİNE ADINA SEN DENİLEN AŞKA
Aşkın alfabesinde geçemeyecek bir kelime .....ben....Nedeni sevdaya doğumlu her an içimizdeki ona sen demezmi ki insan ......O zaman insan neden şiire sarılmaz ki . Neden çavlayanları sevgiliye akan bir nehir olmazki ....
yalnızlığın ve aşkın yüzüyüm ben
düştü düşecek saklısında
eğilir gibi rüzğar
ve lakin uzağa durulmuş
heceden ve örsden
anlama ve kanamaya kurulmuş ten
cebinde uslu çocuk gülümsemesi
ey hayat
avut harf harf dudaklarımı .....
İnsan sevdikçe dönüştürmeli kendini . Aşkı akılla , yürekle , omuzla , erdemle......vb. taşımalı . Şiir de öyle değil mi . Şimdi bakıyoruz yaşama . Yaşamak kuytulara gizlenmiş büyük bir yanılgı . Tir tir titrer aydınlıktan . Nedeni unutuş değil mi insanın kendi çehresini ......
toprağın kıyısında
anılara durulmuş suyum ben
solumak kanamaktır günümüzde
derdi yağmur / unuttuk
devinik ve azliyle
sarhoş güneşler çoğalttık
körleşmiş bir tarihin kucağında
her birimiz kayıp / kendine ve öteye
ey gökyüzü
eskimiş bir zaman ver bana
mısra mısra .....
BİR ÖMRÜN PERVAZINDA SEYREDERKEN DÜNYAYI , YÜZÜMÜZÜ OKŞAYAN RÜZĞAR ADINA SEVDA DENİLEN.....
Kimbilir bunca yıkılmışlık .....yitirişlik.....durağanlık......Hangi yönde isen hiç durma , dönüş ..... Sevdanın sunaklarında dolaşıyorsan sevgiliye akan nehre dönüşmen gerekli ey çocuk .
ŞAİR DÖNÜŞÜMÜNÜ TAMAMLAMIŞ . BİZLERE DERS OLSUN . BAZI YORUMCULAR SAÇMALAMIŞ . ÇAĞIMIZ GİBİ . OLSUN ONLARDA GEREKLİ . GÜLMEK İÇİN . SEVGİLERİMLE.......
yüksel balcı
'Bu bir kılıçbalığının hikâyesi
yazılmasa da olurdu'
A.İlhan
Bu şiir ile ilgili 25 tane yorum bulunmakta