Küçükken sürekli haylazlık peşindeydik.
İnsanların bizden rahatsız olduğunu bilemezdik.
Ne yaptığımızı bilmeden eğlenmek isterdik.
Çocuktuk biz ne olursa olsun gülerdik.
Zamanla İnsan doğası gereği büyüdük.
Tabi Her birimizin omuzunda birer yük.
Anlatılana göre çok güzeldi büyüklük.
Büyüdüğümüz için belirli karakterlere büründük.
Keşke hep çocuk kalsaydık.
Hiç büyük sorumluluklar almasaydık.
Her gün çocukmuşuz gibi yaşasaydık.
Çünkü çocukken dünya daha güzeldi farkındaydık.
Kayıt Tarihi : 18.11.2022 19:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hani insan bazen keşke çocuk kalsaydım derya bizimki de o mesele
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!