Çocukken Parkeli Yollarım Yoktu Benim

Çocukken parkeli yollarım yoktu benim
Topraktan çıkıntılı taşlı yollarımız vardı
Bazı yerler ağır araç lastiklerin girintileri
Yağmur yağmasını istemezdik bazen
Plastik top peşinde koştuğumuzda
Çukura girerdi yarı çamur olurdu
Nasiplenirdi çamurdan çimenler
Sertçe duvara vururduk ya da
Pantolon ve sırtlarda topun şekilleri
Nefesi bitmeyen kirlenmiş dostluklarımız vardı bizim.

Çocukken parkeli yollarım yoktu benim
Topraktan yollarda kanattık dizlerimizi
Pencerelerde komşuların uğultusu
Çamurdan elbiselerim vardı benim
Kururken ufalanırdı küçük ellerimde
Beşe beş olurdu ilk yarı onda biten maçları
İçinde paranın olmadığı hayallerimiz vardı bizim.

Çocukken parkeli yollarım yoktu benim
Zamanına göre oyunlarımız vardı
Beton üzeri gazoz kapağı düzleyen işçiler
Topaçın vın sesinden mest olan seyirciler
Çocukluğuma dizilmiş rengarenk misketler
Kenardan izlediğimiz ip atlayıcılarımız vardı bizim.

Çocukken parkeli yollarım yoktu benim
Renkli plastik çizmelerim vardı
Kat kat giyerdim dizime varan çorapları
Yarışırdık içimizde yaşattığımız futbolcu ile
Su birikintileri içinde zıplardık içince su bitene kadar.
Şanslıydık organik mutluluklarımız vardı bizim.