Şimdi bu şehre ait tüm aşkları yakmalı
Kapatmalı tüm sokak lambalarını
Yazılası tüm hikayeler yasaklanmalı
Ve göğüs kafesinin altına kaldırılmalı
Gözlerim tenim hatta tüm hücrelerim arınmalı
Bu zehri içmemiş tüm dudaklar artık susmalı.
Ayrılığın son bulacağı güne kadar
Gözlerimin özleyeceği her şeyi resmetmeli
Kız kulesini vapur iskelesini
Çünkü hasret denen zehrin panzehiri
Hafızada kalan bir kaç resimde gizli
Teninin kokusu düşlerime emanet
Acın cam kesiği gibi gittikçe artıyor kanayanlarım
Korkularım un ufak oluyor rüyalarımda seninle
Ücra bir köşede bulurken kendimi
Ruhum bir başkası ve girdapta
Bedenime kalansa daimi acıların izleri.
Kayıt Tarihi : 26.8.2014 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!