Ah gül yüzlü,ozan soluklu; özlem!
Bir göç etmesen,
Çözmesen kağıdın kalemini de,
Güneşinden tutunabilsem.
Ah aşkın teni, kavganın büyüğü; özlem!
Uykularıma sis düşürmesen,
Düşüncelerime gem vurmasan da,
Sana bakıp; baharın soluğunu ensemde hissetsem.
Ah içimde çürüyüp solan, hüzünle gülümseyen; özlem!
Acın; dünyadaki bütün kum tanelerinden çoktur.
Gecelerimi kurşunlamaktan vazgeçsen de,
Ben de delice, tutkularla kol kola günah işlesem.
Kayıt Tarihi : 12.3.2009 02:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!