Bu Gün Şiiri - Davut Arkan

Mevsimler sonbahar,doğada hazan
Böyle takdir etmiş,kaderi yazan
Vuslata eripte,sorarım bazan
Dilimden acı söz dökülür bu gün

Bir rüzgar esiyor,çıplak ağaçlar
Dertlerle birlikte,ağardı saçlar
Yeşilden sarıya,dönmüş yamaçlar
Gözümden renkler kayıyor bu gün

Nerede o vakar,kalmadı bende
Derdime dermenın,ilacı sende
Yılların ardından,kırIşan tende
Yüzümü bir hüzün kapladı bu gün

Ayaklar yürümez,ellerim tutmaz
Ne desem yüreğim,artık avunmaz
Güzellik denilen,kimsede kalmaz
Vuslata yolculuk ederim bu gün

Gözlerim bakarda,görmez önünü
Yüreğim unutur,elbet dününü
Düşündükçe gönlüm,vuslat gününü
Tenimde bir sızı çekerim bu gün

Ömür geldi geçti,gitti gençliğim
Hazanda soluyor,gönül çiçeğim
Sorarım kendime,ben artık neyim
Yılların ardından yorgunum bu gün

Derman bulamadım,kendi derdime
Birde yanık türkü,düşmüş dilime
Bakarak ağlarım,garip halime
Hazanım soluyor kıştayım bu gün