Kendi halindem yaşarken,
Sabahtan bir haber geldi.
Oğlum Barış’ı vurmuşlar
O an kendimi yitirdim!
Allahım günahım neydi,
Ben kime ne yaptım ki?
Bu acıyı bana verdin,
Oğlumu elimden aldın.
Evladım otuzuna varmadı,
Evlenip yuva kurmadı.
Mutluluğu yaşamadı,
Kuzumu elimden aldın.
Eşim dostum feryâd figan,
Telefon çalıyor acı acı!
Nasıl oldu bu iş böyle,
Vakayı duyan ağladı!
Vicdan sahibi herkes,
Bu olaya şaştı kaldı.
Anne babanın feryadı,
Dostu düşmanı ağlattı!
Anne barışım nerede,
Baba perişan, feryat figan!
Sevenler toplanmış anda.
Bu acıya can dayanmaz.
Baba ıstırap içinde,
Felek felek suçum neydi!
Zehirli hançerini sapladın bana,
Felek acımadın aldın kuzumu!
Allah’ın bir kuluna öte demedim,
Hiçbir haksızlığa meydan vermedim.
Komşuluk hukukuna hizmet eyledim,
Daha bende ne istedin felek
Bozkurt’um bu olup bitenler,
Akla ziyan gelişmeler.
Bu acıya can dayanmaz,
Bir aile daha savruldu.
03.06.2023
İbrahim Bozkurt
Kayıt Tarihi : 11.6.2023 00:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güncelleme tarihi: 03.06.2023 bir dostumun 25 yaşında ki evladının elim bir kaza sonucu kaybedişinin hazin hikayesidir. Allah rahmet eylesin. Kederli ailesine ve sevenlerine sabır ve başsağlığı diliyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!