bizler
Suriyeli mülteciler
ayrılmak istemezdik evlerimizden
nasıl bir süreç
kim düşürdü yollara bizi
kim kundakladı
yaşadığımız şehirleri
elbette döneriz bir gün
umutluyuz
sanmayın ki bizler
vatansız mutluyuz
mülteci yaşamaktan
biraz da biz sorumluyuz
bizler
arkamızda bıraktık
gülüşleri
şimdi kim sulayacak
ektiğimiz fideleri
kim süpürecek
kapımızın eşiğini
nasıl yaşar sevgisiz
evimizin kedisi
aç değiliz açıkta değiliz
yinede döneceğiz
yaz gününde
üşür bedenlerimiz
vatansız kalmak
bizim eksikliğimiz
bizler
mülteci bedenleriz
bir boşluk içinde kaldı
çocuksu düşlerimiz
yarını hiç düşünmedik
korkaktı yüreklerimiz
mülteci yaşamaktan
örselendi gövdemiz
belkide hiç
dönmeyeceğiz
maziyi anımsarken
çatlayacak gözlerimiz
biz mülteciler
vatan hasreti çekmekteyiz
Kayıt Tarihi : 7.7.2015 16:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Harika bi empati öğneği şiir, yersiz yurtsuz adına mülteci denilen insanların gerçeklerini dile getirmişsiniz, canı gönülden kutlarım saygılar...
Belki de dediğiniz gibi bir daha hiç dönemeyecekler memleketlerine..... Ama ömürleri yetmeyecek....ama imkanları....... Vatansız yaşamaya talip olan o insanların iç acılarını anlamak çok zor..... Yaşanmadan anlaşılacak gibi değil ......
Paylaşım için teşekkür ederim Vahit Bey..... Saygılarımla......
'MÜLTECİ OLMAK...' Kopmak, parçalanmak...
Ve ben yine şiirdeyim... Değerli kardeşimi bir kez daha kutluyorum..
TÜM YORUMLAR (33)