Biz aynı mahallenin çocuklarıydık

Biz aynı mahallenin çocuklarıydık,
Gün geldi topaç çevirdik,
Gün geldi
Bulutsuz göklere uçurtma saldık.

Çivitle mavileşmiş fanilaları
Taştan yapılmış kalelerle
Üçte devre , altıda biten
Mahalle maçlarına saldık.

Ki, biz
Aynı denizin sularında
Kulaçlar attık,
Aynı denizde ıslandık,
Aynı güneşte yandık.

Aynı masalları dinledik
Uykuya daldık,
Aç kapıyı Bezirgânbaşı dedik,
Kapı açıldı,
Dağıldık
Herbirimiz dört bir yandaydık

Yakar topmuydu bizleri yakan,
Yoksa saklambacı mı abarttık,
Ki, bazılarımız
Saklandığımız yerden hiç çıkamadık,

Aynı topraklar da sürgüne durmuş
Körpe fidanlardık,
Kimimiz çiçeğe durduk,
Kimimiz budandık.