Biz Şiiri - Meric Cas

ben buradayım,
kimse olmadan,
kisvesiz, kimsesiz ben,
senin olduğun yada olmadığın bu balkonda,
hiç bir ek olmadan
ve hatta
parantez içine alınmaya gerek duymadan buradayım.
ya sen,
bir deniz kenarında,
bir kumsalda,
bir otelin en üst kattında ki barda
yada
belki,
olmaz ya,
burda mısın ?
ya gözlerin ufuka bakarken,
ellerin çenende düşünürken,
kulağında ki müzik, sırtında polar
neredesin.
olmak istediğin yer veya kim seni buradan alıkoyan ?
dedim ya ben buradayım.
senle yada sensiz
yahut
gidiyorum bir yere
sağıma soluma bakmadan yürüyorum, koşuyorum,
düşüyorum,
kalkıyorum
…
gülüp - ağlamak.
konuşup, susmak kendimle,
kendi kendime.
sen ne yapıyorsun.
ben yürürken durup,
ben düşerken koşuyor musun?
bensiz yada sensiz hayat elbet ki mevcut.
yani
sen
gerçekten bunu düşünüyor musun?
…
Baktım sevgili ikimizin falına,
Kağıt yada kahveden değil
Karşımda ki boş sandalyede gördüm
Geleni de, geleceğimizide,
Plastik bir sandalye,
4 bacaklı, kırılgan
Sırtında altı küçük
İki büyük boşluk var.
Ve anladım ki
Yalnızım,
Geleceği görmek
Görebiliceklerini düşünmek
Anı yaşatmıyor be sevgili
Yani zaman kalmıyor,
Bir saniye, bir gün, bir sonraki ay
O kadar uzun ki düşünmek için
Ağır geliyor olasılıklar kalbe ve bedene
Halbuki bu an,
İşte tam bu saniye
O yada şu değil
Tam da bu an,
Bak işte geçti yine
Seni görmeden ve süzmeden
Aklımın en ince fikirlerinde
Seni ve seni sen yapan şeyleri
Kalbimin en el değmemiş,
En aşikar hücrelerine değdirmeden.
…
Dedim ya, demiştin ya
Yada dediler demeden
Yaşamak sevgili
Yaşadığının farkına vararak
Her nefesini ayak uçlarında,
az birazı beyazlaşmış saçlarının her telinde
Hissetmektir yaşamak
…
Ne dilersen dile
Ya da istersen olsun.
Sadece sen, sen ol
Ben de ben,
Ve istersek biz…