Sen ki, gökteki neşeli sümbülüm,
Baharı renklendiren nadide gün ışığım.
Bir seni bilirdim,
Bir de kalbimde bıraktığın huzuru.
Sensiz geçerken kış akşamlarım,
Rüzgâr dalgalandırırdı perçemini,
Dudaklarına dağılırdı o ince tebessüm,
Ve masumca gülümserdin...
Gülümsemelerin,
Parça parça silerdi
Birbirimizden uzak kaldığımız
Soğuk geceleri.
Gün kızıla çalarken,
Gramofon seslenirdi 45'lik plaklara.
Söylediği sözler de
Unutulmaya yüz tutarsa,
İşte o vakit,
Kalbimin bir köşesinde usulca çalardı sesin,
Ve ben, her defasında yeniden
Sevilirdim.
Kayıt Tarihi : 19.5.2025 21:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Anneler Günü'ne... Yalnızca bir gün değil, her gün özlenen bir sese."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!