ufukta örgütlü bir kararma
içimde öz suları çekilmiş yaprak donanmaları
güvertesinde sere serpe
tabutlar dolusu bir gemidir şimdi içim
kuşlar yoktur bazen
uçmak yok
fosforlu bir düş de yoktur
güvercinler ekmişim
bestemi biçip uçursunlar diye
bütün uzaklara aşığım
grameri değişmiyor artık giden nefeslerin
ağlamak boşuna
ama cesur ama korkak
imla kurallarına aykırı
virgülünü kaybetmiş bir cümleyimdir bazen
beni esmek isteyen rüzgâra
beni solmak isteyen şebboylara
noktama
beni çatlamak isteyen tohuma da
aşığım
batık bir hayal
sönük bir deniz yıldızı
mahurdur kum ve kedere
sade ve siyah bir ayin gibi geçtiği an içinden
anla ki o vakitte
nüzul vurmuştur derinlere
su göğe akmış
şua bir heyulanın
gece serabın yarasa kanatlarından
ölüm görmüşlerin rüyasına akmış
ne çok ölmüşüz oysa
ne çok gömülmüş
ne zambağını görmüşüz sabahın
yeşilden sarıya
sarıdan yeşile tekrar
ne de nefesinin bir lale gibi yandığını
kapılar kapanır
perdeler kalkar
terk edilmişliğin tenhasında
bazen korku
bazen de örtüsüz bir koku
birazdan bir yağmur başlar yeniden
"_ölünce de şiirler yazılır_"
kısa kısa cümleler kurulur
uzun uzun okunur
her kelime kendine yeni bir nefes bulur
ben kendime yalnız kalırım
bedeller beslemez olur bedenin sıcaklığını
üşürüm boydan boya ben de
_boran
Ramazan Boran
Kayıt Tarihi : 2.3.2023 09:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ufukta örgütlü bir kararma,
güvertelerde sere serpe,
güvercinlere ekilmiş
fosforlu bir düş,
virgülünü kaybetmiş bir cümleyimdir bazen
bütün uzaklara yakınım
beni esmek isteyen,
beni solmak isteyen
noktama
mahurdur kum ve keder dolu gözlerim
Sönük bir deniz yıldızı gibi insanlar geçip giderken
Rüzgarda bir şeyler savruluşunu izlerken
anla ki o vakit
ne çok öldüğümüzü
ve ne çok gömüldüğümüzü
bizi kendimize terk eden zamana...
Kutlarım
İlham verici bir şiir.
Eyvallah,çok teşekkürler değerli eşliğiniz için..eksik olmayın hiç..
Selam olsun güzel yüreğinize..
uçmak yok
...
Var olmak yok çoğu zaman
Yokluk yok...
Akan bir nehri tersine düşleyen fosforlu düşler yok...
Ölümü öldüren sevdalar talan
Gömülmüş çoktan ezgisi yaşamanın
Korkunun tenhasında ...yaş almak yalan
...
Hüzünlü bir ırmak gibi ağlıyor şimdi
Damarlarımı yara yara kıvrılan zaman...
....
Yağmur yağar
ıslanırız sanırız.
Oysa buz gibi bir kuraklıktır elde avuçta kalan
...
Her şey gibi
Yağmurlar da yalan...
...
Muazzam dizelerinizi kutluyorum.Saygı ve selamlarımla.
Çok teşekkür ederim Esra hanım eksik olmayın hiç..bilmukabele selamlarımla ve iyi dileklerimle hep.
Sadece yakan soyut birer ateş,
izi kaybolmayan...
Çok saygımla kutlarım şiirin güzelliğini, şair.
Çok teşekkür ederim sayın Korkmaz, eksik olmayın hiç..Aynı güzellikte saygılar ve selamlar değerli şahsınıza.
İclal Aydın / Söylenmemiş Sözler
.
Saygı,selâm ile..
Kutlarım...
Şiirin ruhunu yansıtan ne güzel bir alıntı ile değer bahşettiniz sayfamıza Nilüfer hanım.
hoş geldiniz çok çok teşekkür ederim..Çok sağolunuz.
Bilmukabele selam ile
huzurla kalınız inşallah.
TÜM YORUMLAR (11)