Sustuğum yerden başlamadı hiç kimse,
başkasını sevdi sığındığım rüzgâr.
Küçük bir kuş gölgesi kaldı avuçlarımda,
Bana kalakaldı
sokak lambalarının sönük sarısı
ve soba borusundan sızan karanlık.
Bir çocuğun annesiz uyuması kadar sessizdi
hayatın içime sızması.
Ve hâlâ adını bilmediğim bir şehirde
bir mektubun boş zarfıyım
yırtık yerinden bakıyor gökyüzü…
Kayıt Tarihi : 29.9.2025 11:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!