Bir Kenti Sevdim Şiiri - Ünal Serhat Yor ...

Bir kenti sevdim yakıp yıkan ellerde
Asfalt kokusu sardı dilimi, yüreğimi
Gökdelenlerin gölgesinde daldım gecelere
Bir kenti sevdim gözlerimle, hislerimle

Rüzgarın çırpıntısında dans etti saçlarım
Dudaklarımda tatlı bir isyan tadı
İnsanlar koştu sokaklarda, umut taşıdı avuçlarında
Bir kenti sevdim isyanla, umutla

Dudaklarında türküler yankılandı çocukların
Gülüşleri tohum saçtı umut tarlalarına
Sesler çoğaldı meydanlarda, haykırdılar özgürlüğü
Bir kenti sevdim türkülerle, gülüşlerle

Sokaklarında gezdi hayat, her bir an nefes aldı
Gözlerde ışıldadı aşk, sevdanın rengini buldu
İzler bıraktı adımlar, kaldı izleri taşlarda
Bir kenti sevdim hayatla, aşkla, izlerle

Caddeleri düşlere açıldı, kavga etti kelimeler
Duvarlar susmayı reddetti, dillendi isyan
Gece gözlü çocuklar büyüdü, yıldızlara tutundu
Bir kenti sevdim düşlerle, kelimelerle

Sokak lambaları ışıldadı, aydınlattı karanlığı
Sesler sızdı balkonlardan, içeriye konuk oldu
Bir kenti sevdim sessizlikle, seslerle

Bir kenti sevdim yeşilliklerin kucağında
Parklar bahçeler dolusu yaşadı hayatı
Ağaçlar büyüdü, gökyüzüne dokundu dalları
Bir kenti sevdim yeşilliklerle, ağaçlarla

Gözlerim gördü, kulaklarım duydu, kalbim hissetti
Bir kenti sevdim tüm renkleriyle, tüm duygularıyla
İsyanla, umutla, sevgiyle yoğrulan bir kentti
Ve ben o kenti sevdim.