Bilmem hangi ilin peteğidir dudakların
Sukuneti çıldırtan dört mevsim ellerin var
Coğrafyada birer kırmızı noktadır yanakların
Hayalin perde perde aşamadığım bir duvar
Noktasız bir cümlenin esaretinde
Yolunu gözlüyorum,biliyorum gelmeyeceksin
Gökler kararmış kan kızılında şaşkın
Tutuşan alevler maviye hapsedilmiş
Haritada kaybolmuş şehirler bitkin
Bir zamanlar yürüdüğün yollarda
Bir avuntu arıyorum, biliyorum dönmeyeceksin
hani her mevsim solmayan çiçekler
nerede şimdi hiç ağlamayan gözler
sensiz kadere; isyan etmeye değer
rengi solmuş sepya dan hayallerde
gözlerine bakıyorum, biliyorum bakmayacaksın
kalemler yazmıyor,siliyor adımı
unuttuğun bir düş bile olamıyorum
her merhem dahada açıyor yaramı
ellerinin yokluğunda
bir deva arıyorum,biliyorum olmayacaksın
hesapsızca damlayan yaşlar adını süslüyor
yalnız sana dua eden çiçekler solmuyor
ben Eyüp oldum hiçbir yaran acıtmıyor
son kalan umudun ürkek cesaretiyle
uzatıyorum ellerimi, biliyorum tutmayacaksın…
Kayıt Tarihi : 21.11.2009 14:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!