Bilinmezlik Şiiri - Elif Yalçın

Hapsolduğum bilinmezlikler var,
Umudumu tüketmek istemesem de tükettiğim bilinmezlikler..
Samimiyetsizler şehrinde gurbete düşmüşüm.
Ne gurbet benden razı, ne ben gurbetten.
Herkeste bir aldatma merakı!
Gitmek geçiyor içimden,
Üstüme gelen bu şehri terketmek.
Sonu olmayan yollara vurmak kendimi..
Son kez arkama bakıyorum,
Tutunacak tek bir dal,
Uzanacak samimi bir el arıyor gözlerim.
Ama nafile göremiyorum.
Şimdi vakit terketme vakti,
Şimdi vakit gitme vakti.
Hem bu gurbet şehrinde;
Kim bilir, kim görür, kim duyar ki
Gittiğimi...