Bar pavyon gezip caka satıyor
Kendini zembille inmiş sanıyor
Yırtık ar damarı hiç utanmıyor
Hop çıktı zıp çıktı lan buda nerden çıktı
Altında kırmızı spor araba
NERESİNDEN BAKSAN
Neresinden baksan, bir yaşam savaşı
Çığlıklar içinde başlar ömür ve sevinç naraları
Halaylar ve zılgıtlar gelişini kutlar
Korkunç bir dünyaya doğdun, dönüşü yok artık
Ne vakit seni düşünsem
Daha bir darlanır yüreğim
Daha bir öfkeyle bakarım hayata
Gözlerimde ağu düşler birikir
Dilimde soluğu kesilmiş cümleler
Kekremsi bir hasret çöker sol yanıma
NE ZAMAN BİR KADIN YAZSAM
Ne zaman bir kadın yazsam
Geceden çıkar gibi gelir
Gözleri fişlenmiş bir mavzer
Saçları intihar rengi alev kırmızı
Biri var adını bilmiyorum
Hançerle bölünmüş aya benzer kaşları
Gökyüzünün yıldızları gözlerinde toplanmış
Zemzem ile yıkanmış yüzü sanki
Fakir soframda bir tas su bir tandır ekmeği gibi
Saf, temiz, ve kutsaldır
Oğul
Bir gün olur bende ölürüm oğul
Üstüm gazeteyle örtülür benim
Sahipsiz bırakma sen cesedimi
Hiç değilse baş ucumda dur oğul
Bana bir mektup yaz oğul
Taş tuvar, demir parmaklık, kör hücrem
Özlemler çığ gibi büyüyor oğul
Kelimeleri yazarken iyi bak
Gözlerinin izi düşsün cümlelere
Satır satır, işlesin içime
Sevme dedim gönül, sevme
Dinlemedin
Beyaz giymişti diye, melek mi sandın
Evet çok güzeldi gözleri
Uçurum kadar derin, gökyüzü kadar alımlı
Haklısın, saçları ipeği kıskandırıdı
Yollar dikenli,
Çetrefilli,
Zor amansız
Belki kurtlar çakallar dolanacak etrafımda
Mesela ömrüm yetmez
Yarı yolda yıkılır kalırım
En beyazından bir kefen
Üç beş dost, bir kaç hayır sahibi
Akşam üstü, ve yahut gece geç saatler
Mesela haftanın herhangi bir günü
Teslim olmalı bu can, can sahibine
Belki rezilce belkide delikanlı gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!