Bergüzar Şiiri - Arzu Deliktaş Tetik

Aşka tanık yüreğim ezelden yanık,
Yar elinden aklım kül olup gitti...
Bana gülen yüzü ellere dönük,
'Seviyorum' derken el olup gitti...

Bergüzar eyledim, gönlüm elinde,
Gözümde yaşlarla sel olup gitti...
Beni benden alan yalanlar dilinde,
Rüzgarda savrulan tel olup gitti...

Sevda kadehinden içirdi zehir,
Benden başkasına bal olup gitti...
Zaman, ömürden akan azgın nehir,
Beklerken, günlerim yıl olup gitti...

Bir seher vaktinde tez canı ile,
Zemheride açan gül olup gitti...
Uğurlayamadım hoş anı ile,
Gönlümde kırılan dal olup gitti...

Artık doğmaz güneş, geceden söndü.
Hayat gülistandı, çöl olup gitti...
Cevri cefa edip sözünden döndü,
Sırra kadem bastı, lal olup gitti...

Kalem oynamazmış kader üstünde,
Mektuba vurulan pul olup gitti...
Şafak söker mi hiç lanetli günde,
Gururun elinde zül olup gitti...