Beni yalnızlıklarımdan sev kadın

Avazım çıktığı kadar sustum ben.
Mutsuz gecelerde aklıma düştü adın yerli yersiz.
İliklerime kadar sen estin her gecenin ayazında.
Sen koktun her ilkbaharda çiçeklerde.

Beni yalnızlıklarımdan sev kadın!
Tütünden sararan ellerimden,
Rakı kokan nefesimden.

Ne kadar sevdi deseler, o kadar işte.
Beni unutarak değil, severek bağışla.
Kaç lisan bilirsen bil, ayrılığı öğretme yüreğine.
Yalnızlığına merhem değil hiçbir mutluluk.