Beni Affetme Şiiri - Mert Altınkaynak

Bir çıkmaza girdim
O çıkmazdaki duvar bile tırmanmaya değmez
Kırılmaya, yumruklanmaya
Yorgun düşüp sırtımı dayayıp, alıp karşıma karanlığı
Güzel bir gecede, parlak bir ay ışığı ile ağlaşmak
Perdesi kapanmış ışığı yanan evlerden gelen televizyon sesi
Ve o pencerede sigara içen biri
Gözlerimi yumup yankılı geceleri dinlemek
Lakin bütün geceler gündüze gebe
Sol kaburgamda sızılı bir ağrı
Çık öyleyse, parçala kaburgamı çık
Ne verdin bana, ne yâri verdin
Ne serin bir havada ölmeyi
Ne aşk, ne sevgi, ne hür memleket rüzgârlarını
Ne hürriyet, ne özgürlük
Çık ki şu acıdan kurtulayım
Bu kadarı yeter bence
Beni affetme, çünkü seni tutarsızca kırıyorum
Artık git benden, ne senin çırpınmaya
Ne benim çırpınışına yumacak gözüm kaldı
Beni affetme kalbim çık git.