Merhaba güzelim, ben de sizlerden biriyim.
Sen hiç keş dağlarından su içtin mi, çeşit çeşit çiçekler, güllerden ciğerlerine oksijen doldurup, sonrada içli içli ağlarken sümüğünü kollarına sürdün mü.
Ama ben sürdüm.
Sen hiç canından çok sevdiğin birinin kabrine, yanında onlarca insan olduğunu düşünerek, fakat tek başına gidip gizli gizli ağladığın oldumu..
Ama ben ağladım..
Sen hiç ömründe bir ömür kurduğun hayallerin üzerine, benzin döküp, bir çırpıda alev alev yaktığın oldumu..
Ama ben yaktım..
Sen hiç mutluluğu yaşamadan, sırf insanlar senin mutlu olduğunu görsünler diye, yüzlerce şiir yazıp şiirleriyle mutluluğu yaşayan, birini gördünmü.
Ama ben yaşadım..
Sen hiç yüreğinde, el değmemiş boyasız duvarları olan bir yürek gördün mü,?
Ya da sevgilisine, nazlanacak bir naz borcu olan.?
Üşütmeyen kışı ?
Islatmayan yağmuru.?
Gülmeyen yüzü ?
Ve hayattan alacaklı birini gördünmü. ?
Ama ben gördüm..
Sizden biri gibi...
Meğer o benmişim..
Nihat Kuruyer
Kayıt Tarihi : 24.11.2020 21:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.
Güzel duygular hocam.
Selamlar
Bakmayı bilirse...Nereye, neye, neden baktığını...
Ve "yüreği varsa" o bakışın..
Görülmeyeni bile görür...
Ardını, önünü hüznün,yokluğun, derdin..
Tebrikler Nihat Bey...
Yüreğine sağlık Mustafa bey..
Selamlar
TÜM YORUMLAR (3)