Ben şair olamamki

Sevgilime yazdığım,birkaç güzel söz ile
Ben bir garip aşığım,ben şair olamam ki!
Şair gönül adamı,dolaşır dilden dile,
Ben bir garip aşığım,ben şair olamam ki!

Mevlana'yla aleme,ne olursan gel diye;
Karacaoğlan gibi her güzele methiye;
Yunus olup bilemem,sevmeyi ölesiye;
Ben bir garip aşığım,ben şair olamam ki!

Pir Sultan Abdal gibi şair ödünsüz olur,
Recmedilir taş ile ölür ölümsüz olur.
Hacıbektaş misali,geceye gündüz olur;
Ben bir garip aşığım,ben şair olamam ki!

Ne Yahya Kemal gibi,İstanbul sevdasını;
Ne Cahit Sıtkı gibi,çekip kendi yasını...
Beceremem Nazım'ca hür ağaç olmasını,
Ben bir garip aşığım,ben şair olamam ki!

Ne sazım var,ne sözüm,Aşık veysel misali;
Ne Faruk nafiz gibi aşamam ki cebeli...
Ne Ferhat gibi güçlü,Ne Mecnun gibi deli,
Ben bir garip aşığım,ben şair olamam ki!

Hani nerede şiir,şairlik kim ben kimim!
Her sanata saygım var,belki biraz hekimim.
Ben aşkımdan eminim,sevdiğimden eminim;
Ben bir garip aşığım,ben şair olamam ki!