Bazen Ölüyorum Şiiri - Mert Altınkaynak

Ben bazen ölüyorum, bilmiyorsun
Çünkü öyle sessiz ve öylesine çabuk ki
Yetişemiyorsun belki de
Ben de yetişemiyorum kendime
İçimdeki güzelliklere su taşırken
Tökezleyip devriliyorum
Kalkmaya çalışırken ellerim çamur oluyor
Yıkayacak su bulamıyorum
İşte ben bazen böyle ölüyorum sevgilim
Ve sen bunu maalesef göremiyorsun
Ruhumun acı çekerek kaldığı bedenimde
Defalarca intihar etmişliği var
Ve defalarca ölüp dirilmişliği
Ama gitmek ölmek gibi değildi
Gitmek, sevgini alıp koynuna yalnız uyumak değil
Gitmek, sevgini bırakıp ve arkanı dönüp yalnızlığa düşmekti.