Bastı çığlık, ağlıyor dünya

Bastı çığlık, ağlıyor dünya

Boş karanlığın derinliklerinde
Anlık zaferde, uzun yenilgide
Sırtı duvara, gözleri ateşe
Bir toz kasırgası, yerden yelpaze

Sınırın ötesinde, berisinde
Mayınları toprağa döşemişler
Geniş bir yelpazede yer alıyor
Makinalı yarı otomatikler

Silah adamın göğsünü öpüyor
Ve kanamış, fokur fokur, akıyor
Dünya buharda ve yanıp sönüyor
Kutsal toprak kan ile sulanıyor

Vizyon zaten ikiye katlanıyor
Bir lanetten daha az görünmüyor
Tetikleyici mesaj dağıtıyor
Rehberlik görevini yürütüyor

Yayıldığı heryer çok bulanıktır
Dünyanın son nefesine düşmandır
Bulanıklığın bitiş camındadır
Bastı çığlık, oy, oy, dünya ağlıyor

Omuzlarda parlayan uzun namlu
Acı veren, acının metaforu
Dumanı tüten barut kokusunu
Gözyaşları ve yağmur paradoksu

O, felaket zamanın etrafında
Yıkık şehrin, harap sokaklarında
Hedefe karşı güdümlü mermiler
Roket, tank ve top, namlunun ucunda

Doğamızın yüce yasalarıyla
Gayrı resmi altın anlardan sonra
Kan, ter ve gözyaşı karışımında
Bastı çığlık, oy, oy, ağlıyor dünya

Nükler savaş, soğuk savaş, iç savaş
Çocukların gözlerinde akar yaş
Kadın, yaşlı tanımaz lanet savaş
Gel beri gel, tanrı adına savaş

Ve güzelim umutlar uçup gitti
Tıpkı nehrin iki kıyısı gibi
Nükler ve nötron bombaları geldi
Korkunç derecede acı verici

Ve göğsümde yatan kan güvercini
Patlamaya hazır bir mayın gibi
Yakındır sana ölümün kendisi
Hançer kalbe saplandı, süt ekşidi.

21.01.2021

Hüseyin Çoban