sarı, siyah, kızıl, kahve saçları,
omuz omuza halaya durmuştu rüzgârla beraber;
barışı alkışlarken elleri.
kuru, soguk, kanlı bir cumartesi karesinde donduruldu
o mavi, masmavi gülüşleri
ahh...
ahh ekim...kara ekim...kara ki ne kara ekim
artık birer yangın yeri ağıdıdır bütün türkülerim
artık ağır gelir bana bu dirim...
Nazlıhan Hasköylü
Nazlıhan HasköylüKayıt Tarihi : 7.10.2016 09:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)