Varıp da ravzayı muhahharaya
Görüp de bahtiyar ölmek isterim.
Gonca gülü merhem edip yaraya
Derip de bahtiyar ölmek isterim.
Bin bir taksir ile geldim bu yaşa
Vicdanım ile kaldım baş başa
Şu kara yüzümü, ol kara taşa
Sürüp de bahtiyar ölmek isterim.
Veda eyleyip de makama, nama
Ne dikişi vardır, ne de bir yama
Zülhuleyfe’de kefenim ihrama
Girip de bahtiyar ölmek isterim.
Varıp kumlarına alnımı koyam.
Uslanıp orada hikmete doyam.
Cebel-i Rahme’de Vakfede kıyam
Durup da bahtiyar ölmek isterim.
Veysel Soysal budur; hasılı kelam.
Bundadır son karar, bundadır ilam:
Yedi şavtta Kabe’ye yedi selam
Verip de bahtiyar ölmek isterim.
Kayıt Tarihi : 13.12.2012 17:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!