Babamın Babası Babam Ahmet

Bu akşam
Yüreğim bir başka Yangın yeri
Uzaklardan
Düşlerimden ansızın uyandığımın
Resmi düştü avuçlarıma
Avuçlarıma öylece bakakaldım
Yüreğim ansızın kurudu
Düşüncelerim alemden aleme
Bir kuş misali süzüldü
Kulaklarımın duyduklarından
İçimde bir alem parçalandı
Bir sonbahar düştü yüreğime
Döküldü tek tek yapraklar
Son buldu alem ilkbaharimda
Ve bir asırlık çınar
Selam durdu
Ebedi yurduna
Eğilmeden bükülmeden
Aşına riya katmadan
Dünyayı ayaklarına dolamadan
Öylece başı dik
Alnı açık
Ayıpsız ve de özürsüz
Vardı ebedi yurduna
Akşamdan geceye
Sağnak Sağnak
Duygularım ağır aksak
Kalemim yaralı
Mısralar bölük pörçük
uzağındayım idrağımın
Ne yana dönsem
Kime haykırsam
yaralı yanlarımı
Babamdan miras
Asırlık bir çınar
Selam durdu
Ebedi yurduna
Başı dik
Alnı açık
Dilden kalbe indi nur
İlkbaharın müjdesi geldi
Bir sonbaharda
Ekim ayında ekildi
Sağnak Sağnak
İman toprağına
Allahın muradına boyun eğdi
Öylece gitti ve de minnetiz
Gayrısı yakışmazdı Ahmete
O Ahmet ki dedem Ahmet
Babamın babası babam Ahmet
Babam yolunu gözler dedem
Son demde vesselâm
Benden babama
Ebedi yurdunuz
Rahman ve Rahim ola.