Gülüşünü özledim!
Yapmacık gibi gösterip,
İçindeki derin sevgini
Kendine has yüz ifadenle gösterişini,
Çok paylaşamamış olsakda yaşamı
Ulu çınar gibi varlığındaki gölgeni,
Yüzünü özledim…
Aklıma kazıdığım dün gibi;
Köy evindeki konforlu karyolada
Senin olmadığın zamanlarda
Her fırsatta, bir kaçamakta
Yüzümü koyduğum baba yastığında
Kokunu özledim…
Şu an yalnız bir odada
Seninle baş başa,
Az lafla çok şey anlatan.
Parmaklarıyla durmaksızın
Boşluğa bir şeyler yazıp çizen
Babamı özledim.
Onca dalavere sahtekârlıkla
Kişiliklerin parayla satıldığı hayatta
Değer vermeyip dünya malına
Yardım eden mazluma
Adam gibi adamı, babamı...
Çok özledim.
Kayıt Tarihi : 16.6.2013 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!