Tenini gıdıklayan o soğuk rüzgar
Önünde koskoca şehrin aksi
Beyninde ise saatlerdir susmayan düşüncelerin vızıltısı
Ay, o karanlık ruhuna inat daha 1 parlak
İçindekileri haykırmak istiyorken sadece göğe bakıp susuyorsun
Suskunlukların savaşıyor birbiriyle
Savruluyor oradan oraya bedenim
Ama ruhum hep aynı yere çakılı
Yıllar geçiyor ama ben hep aynı çocuk
O çocuk annesinin bir çift öpüşüne muhtaç
Aşılmaz duvarlar örüyorum etrafıma
Her tuğlayla daha bir yalnızlaştığımı bile bile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!