Gölge gelmiş üzerine, pembe topu vurmanı bekler Ayşe.
Şeker Ayşe. Örülmüş saçlarına konan kelebekten korkmasını
güler gölgeden nasiplenen adam. Romork’ta giden kadın.
Kendi Ayşe’si sanar, kızım gel eve geldik biz der. Ayşe'ye ise
bu ses uzakta kalır. El sallar Ayşe güler agular la, oyun sanır buna.
Eğilir gölgede yatan adamın kulaklarıyla oynar. Kalksa adam, çoşa
çoşa koşar. Ayşe saklan-baç diye. İşte bu benim içimde büyüttüğüm Ayşe...
başka türlü bir şey benim istediğim:
ne ağaca benzer, ne de buluta.
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava..
Devamını Oku
ne ağaca benzer, ne de buluta.
burası gibi değil gideceğim memleket
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava..
