İrkilmiş sapsoğuk bir duş.
Kaynar sularla haşlanmış beden.
Okyanuslarda kurtuluşa çırpınan.
Feryatlara gömülü,dermansız elem.
Ayrılığın acısını bu halle yaşadım...
Derinlerdeki nefesin gözyaşları.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Dayınızın mekanı cennet olsun.Salihlerle komşu olsun.
Elbette ayrılık sevdiğinizle oluyor,sevgilinizle değil tabirinize katılıyorum.
Tekrar tekrar her bir yorumunuza şükranlarımı sunarım ...
Sevgilerle...
Ayrılığın acısını yaşamak için insanın bir sevgilisinin olmasına gerek yoktur, ben yakın bir zamanda dayımı kaybettim , ondan ayrıldım , demem o ki sadece sevgili ile olunmuyor ayrılık, sevdiğin ile olur ayrılık, sevgiliniz ile değil, sevdiğinizden uzak düşünce anlıyorsunuz ayrılığı . Kaleminize sağlık hocam (canlar canı ??????)
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta