Her sabah aynanın karşısında
Destansı bakışlarla sevişen
Toplasan bir avuç toz yığını
Ve o anlamsız tanrılık hissi
Gözlerden yaş olup akan
Süslü boyalar gibi
Öylece dökülür
Bilmem hangi kenarımdan
Nefesimle buğulanır mı
Aynanın kıvrak beli
Kaygan zemin üzerinde
Soyulmuş çıplak ayakların
Dile gelmez gizemi
Pis pis sırıtan bu sermestlik
Bilmem hangi delinin sureti
Şimdi hamuruna öfkelenmiş
Kuru ekmeği sar dudaklarına
Bir de içi dışına öykünen
Sefer tasını tak koluna
Yalvar yalvar dur habire
Perde arkasından
Poz verdiğin aynaya
Ayna ayna sevgili ayna
Tanrıyı küstürecek bir söz kus bana
Kayıt Tarihi : 2.5.2016 18:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!