Ayın Loş Işıkları Şiiri - Ensar Türkay

Sen yanımda olmayınca
Günler karanlık geceler suskun
Gönül biçare sana meftun

Kalbime en hoş yerine saplanmış oksun
Ayın loş ışıklarında aradım yoksun

Soldu gönül bahçeme emanet gülüm
Sükunete terkedildi rengarenk bülbülüm
Hoyrat rüzgarla uçtu alevsiz külüm
Tabip seni anınca sızladı ve sızlandı gönlüm

Bataklıkla dolu yolu aştım da geldim kapına
Duyulmamış güzellikleri çizdim gönül kitabıma

Gönül seni anar ve ister vefalı bir lisan ile
Vuslat için ölüm yokuşlarına çıktım bile bile

Sehere açılan kollarımı doldur nuru cemalinle
Eleme müptela yüreğime dokun şifalı elinle