ardımsıra koştuğum her sokakta
durup arkama baktım da
duruyordum yorgun bir dalgınlıkla
dalgın bir yorgunun ardında
güzel şeylere güzel demek
alışkanlığını ben
anam öldükten sonra...
annem öldükten sonra
yani korkunç yani ne yazık.
ne kınalı yüzler kaldı
kent yıkıntılarından
ne denizsiz
türküsü dağlı yüreklerin
düşürdü yongasını can
ve sonra
vitrinlere ağınır kınalı parmaklar
kimse doğduğu yere benzemiyordur artık
ne dağları yoklayan mavi karanlık
ne yarin denizsiz yüzü ne sıla ne gurbet
gün olur bütün
yüzler duvarlara asılır
dilek ağaçlarına
kazınır intiharlar
gün olur yitirilen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!