Ateşin şarkısı Şiiri - Yücekaya Ömer 2

ı
şimdi bir otel resepsiyonunda
“maalesef boş odamız kalmadı” hayal kırıklığıyım
rakı şişesinde balık gibiyim
solungaçlarım som keder
pullarım zifir hüzün
mutsuz su kuşları gibi
suları şıpırdatmadan yüzüyorum

kurşun işlemiyor gövdeme
bıçak kesmiyor etimi
bir tebessüm bile bıçak yarası gibi sırıtıyor yüzümde
şarkılarda kayboluyor, şiirlerde çürüyorum

ıı
göğsüme mıh gibi çaktığın sensizlik
üstüme ölü toprağı gibi serdiğin bu yorgunluk
nasıl kalkacak üstümden
nasıl kuruyacak gözlerimdeki bu nem
nasıl bayram yerin dönecek
deprem üstüne deprem yaşayan düş ülkem

kaç jilet artığı şarkıda etkisini kaybedecek bu acı
kaç kangren şiirde alışacağım yokluğuna
daha kaç yangından sağ çıkıp
daha kaç yangına gönüllü düşeceğim

ııı
kol kırılır yen içinde kalırmış meğer
kan kusulur, kızılcık şerbeti içtim denirmiş
merhem yokmuş bu acıya
teselli yok
herkesin içinde kanayan dikiş tutmaz bir yara
kalubelaya dek süren müebbet bir acıymış

yananlara sor
ateşinde bir şarkısı varmış
yanmadan söylenemeyen
yanınca…
bir daha küllenemeyen