Aşkın Doruğunda (kenan -nisan ortak şiir)

İlk seni görüp aşkınla çarpıştığımda,
Hayata adım attım başladım sayarım
Tüm güzellikler uyurken, ölüden farkları yok iken,
Şebnemler dolaşır ya!
Çimenlerin üzerinde benzerler aşka!
Kalbimin üzerinde dolaştın öyle
Aşkını saldın aşkımın üzerine ölümsüzce,
Girdin sevdamı yaşattığın yerime, yüreğime
Kopmuş bir arp teli gibi inlemesin sesimiz,
Çalarken tatlı tatlı ezgisi, nağmesi
Olalım mest, olan melodisi, aşk sesi
Vücutlarımız olsa da cennette
Sensiz taş olur orada bile
Ruhlarımızı da kavuşturalım daima birlikte,
Olgun olgun dolaştıralım, parlasınlar gökyüzünde
Saklanalım görmesin hiç kimse
Kaçak gezen minik aşk bulutlarının içine
Mağrur olsun aşkımız, daima en yüce
Gece yeli gibi serin, güneş gibi kavurucu,
Hepsini tadalım sevdamız, sevdamız farklı olsun
Her zevkin doruğuna aşkımızı vardıralım
Aşkının doruğunda açtım gözlerimi dünyaya,
Sana açılan penceresinden AŞK dedim
Sen daha ilk kapısından geldiğin gün yüreğime,
Sevdalandım sana, çok sevdim
Şebnemler açtığında çimenlerinde üzerinde,
Tomurcuk yapraklarında uyuyacağım
Dudaklarımdaki kokunla hissederek,
Seni gökyüzü gibi çağıracağım
Nisan Yağmurları ile delice ıslanarak,
İmini şebnemlerin üzerine yazacağım
Bir an görmesem seni, anafora kapılırım,
Zindana döner şehrim
Kara gözlerinde senler biriktirir,
Yelkovan gibi SEN atar gözlerim
Ne vakit Nisan da açsa yüreğimin çiçekleri
Ne vakit kapıya koşsam sen girsen içeri
Ne vakit en suskunluğumun şavkından duysam sesini
Arşa ulaşır bendeki sen, yıldırımlar düşer yüreğime,
Anlarım ki geldin sen!
Gamzelerine akan Nisan Yağmurlarından içsem doya doya
Aşk ateşiyle yanmışız biz,
Leyla Mecnun gibi adımız kalsın dünyaya
Nisan Yağmurları çisil çisil düşüyor
Bozkır gibi açan yanıma
Sen ellerini açıyorsun damlalar doluyor avuçlarına
Sen ki Nisan, bereketim, alın yazım, geçmişim,
Geleceğim, bağrıma düşen damlamsın
Hep sevginle ıslat yüreğimizi,
Acılar dolmasın, sevgimiz kanatlansın, aşkın doruğuna varsın!

Kenan Güç-Nisan Yağmuru 35