Aşk Şiiri - Harun Aslancan

Bir martı beyazlığında yeşeren güzelliğin
Karga sürüleri gibi kararan yüreğinde
Masum çocukların gülüşlerinin çalındığı gri diyarlara
Atıfta bulunuyordu yüksek sesle
Papatyaların geleceği gösterdiği bu alemde
Geçmişin karanlığını birer birer zerreme işlerken
Güneş parıltısı gibi gözlerin
Artık yoklar olmayacaklar göremeyecekler benim için
Barışa erişilebilirliğin nerdeyse eksilerde olduğu
Bu zindan gibi sevda dünyasında
Bir deniz kokusu misali kendinden uzaklaştırıyor beni
Karabatakların rüyası olmuş sevgi masalı
Bir varmış bir yokmuşçasına tutarsızken
Nerden yol bulur ki aşk
Gidip de bir yüreğe konabilsin