Bir günaydın utanır sana bakarken
Bir de martılar utanır gölge ettikçe
Simitçi bile anladı artık Melehat
Üstüme geliyor şehir sevdikçe
Birimiz gitmeli yoksa başlar delilik
Ya da birimiz kopmalı fırtına gibi
Gök bile ağladı gözümle gördüm
Geceler matemde çok yalnız rengi
Sende mi Melahat sende mi sevdin
Anlarsın o zaman sevda mı derdin
Hani hiç belli de etmedin bana
Ben yıkık dökükken bakmadan geçtin
Şehre mi küskünsün günaydına mı?
Denize mi kızgınsın martılara mı?
Anlat be Melehat koparsa kopsun
Bana mı hasretsin yalnızlığa mı?
İbrahim Lek
Kayıt Tarihi : 14.1.2020 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!