Her şeyi büyüleyen, şarabı besleyen,
Ey Üzümün anası, asma kütüğü,
Tam bir sarmaş, dolaşlıkla büklüm büküm boy at,
Tırman Teos’lu Anakreon’un mermer taşının başına,
Ve sar, her yandan hafif yığılmış toprağını mezarının.
Niçin ağlayıp sızlarsın baba?
Ölümlüler içindir bu acı yazgı
Kimse üzülmesin ölüm denen sona
Çünkü bu amaçla verildik yaşama
Ey sözcükler ve mezar kovukları
Dile getirin kendisi için
Nice gözyaşı dökülmüş Anekreon'u
Belki biri duyar ve yaşatır geçmiş hatıratımı.
Ve önünde hafifçe gözyaşı döker bu sunağın anısına.
Kayıt Tarihi : 17.11.2020 16:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ms. II. Yüzyılda yazılmış mezar yazıtlarından alınarak tarafımdan derlenmiştir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!