Anasını da Çiğner Şiiri - Uğur Musab Şahin

Kocayan erkeğe “koç”, kadına “kaç” derler.
Yar mi güzel, kar mı güzel, kalp bilir beyler.
Gelen kovulmaz, buyuran yorulmaz bilirsin.
Musibete düşen “eyvah” değil, “Allah” desin.
Eskiler “Ar yüzden, var gözden belli” derler.
Yiğidi “at”, korkağı “inat” bitirirmiş beyler.
“Banka borcu gibi halka borcunu ödemeli kul
Anasını çiğner, mayasını çiğneyen aksi dul.
2014

Emevi, Abbasi, Endülüs devletleri kuran Arap
Nasıl bu kadar korkak ve zavallı olurlar Yarab?
Bu kavim değil mi, diken tarlalarına güller diken?
Asya, Afrika, Avrupa da İslam tohumlarını eken
Hani o Farabi, El-Biruni, Uluğ bey, El-Battaniler?
Adını bilmediğimiz, binlerce ilim erbabı âlimler.
2014

Birkaç asır üç beş alamet, dünya can çekişmekte.
Kıyametin ayak sesleri bu, yıldızlar tepişmekte.
Kimi Mesih kimi Mehdi beklentisi, geldi gelecek.
Kimi der ki “ bunlar hurafe” ikisi de gelmeyecek
Lakin gerçek şu ki, er veya geç kıyamet kopacak
Sur üflenecek, bütün beşeriyet uyanıp kalkacak.
Mahkeme-i Kübra vaktidir, mahşerde toplanacak.
2014

Zaman, bindörtyüz yıl önceye dönmekte.
Dünyanın her yerinde, mazlumlar ölmekte,
Kâfir aynı, zulüm aynı, fark medeniyette
Sebeb-i firak; Nifakta dır, irtikâp, keyfiyette.
Din aşağılandı, horlanmakta dır Müslüman.
“İki âlemi reva görmezmiş kuluna ”yaratan.
Şimdi bedevi helva ve bıldırcın arifesinde
Yahudiler misali akıbeti, Arab-ı helakin de.
2014