Amansız derde düştün çaresiz

BU AMANSIZ DERDE
DÜŞTÜN ÇARESİZ

Tam sekiz yıl oldu,yattın kalkmadan
Bu amansız derde,düştün çaresiz
Yaralar depreşti,yatak yatmadan
Bu amansız derde düştün çaresiz

Bende bir evladım,gücüm yetmedi
Çekemedim düze,acım bitmedi
Yanıp tutuştum da,bacam tütmedi
Bu amansız derde düştün çaresiz

Babam bu hayatta,günü görmedin
Dertten başın bulup,hoşa ermedin
Dünyayı yaşayıp,sefa sürmedin
Bu amansız derde düştün çaresiz

Ne çileli başın,var imiş senin
Gözde dinmez yaşın,şar imiş senin
Kışın har yazında,zor imiş senin
Bu amansız derde düştün çaresiz

Şiir başlamıştım,yarı olmadan
Götürdüm acile,daha solmadan
Koydular yoğuna,döndüm almadan
Bu amansız derde düştün çaresiz

Du a ederim ben,sağ dön yuvana
Evde boynu bükük,ağlıyor ana
Nizami yanarım,dert olur bana
Bu amansız derde düştün çaresiz

Niyazi(Nizami) Avcı
07 04.2023
227