Bu manevi.. yokmu paradan kalan
Hep saçma insanlara verdim altın duygular
Şimdi ben fakirim, boğuldum çöplüğümde bak
Tonla histi heba ettiğim gör bak varmı arkadaş
Kınıyorum hepinizi döndü tüm hayatım
Bense bu çöplüğün zirvesinde düş kurardım
Daha yarım ömür yaşamadan bittim artık
Aslında kötü arkadaşlık bir tür intihardı
Dostlar hayali yormuş baya bi'
Yorulduğumu anlamadan koştum baya bi'
Şimdiyse sanki döktüm gördüğüm ayağa zift
Ne koşturun ne yol bulun bu dünya yalan değil
Altından zirvelerim ama şuan hür değilim
Hapis ettim tüm sinir ve nefretimi
Cümlelerim sertti dimi söylettiren sensin herif
Şimdi gel, çöp olan altından sana pay verelim
Kayıt Tarihi : 30.11.2020 05:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!