Beni yaktın Ay’la Güneş’le
Bir dağ ardında gölgedeyim
Gölge değil duldadayım
Hasret yapışmış boğazıma
Bil ki ahu zardayım…
Uçurumun ucundayım
Burnuna tutunduğum
Son sarp kaya gibisin
Senden koparsa
Parmak uçlarım
Bil ki düşer ölürüm
Gün gelir
Bizim dağlarımızda da
Bir ağaç ölür
Kırılır dalları
Saçılır yaprakları
Kim duyar kim gelir
Olursan cellâdım sen ol
Uzat ak parmaklarını boğazıma
Dola sırma saçlarını boynuma
Esrik bir akşamın
Hükmüne bırakma beni
Azgın denizlere atma beni
Bir avuç özlem gönder
Ya da bir selam
Kırk yılın ardından
Zamana esir etme beni
Böyle umursuz tüketme beni…
Sevgilimdin
Güzelimdin
Çağla gözlü kadınımdın
Çağla rengi deryalarda gemilerim battı
Ruhumun derinliklerinde fay kırıldı
Ay öldü bu gece yüreğimde sonsuza kadar
Emrin olur Sultanım
Başım tacım üstüne
Kaşığını tutamayan
Çorbasını içemeyen
Bir çocuk gibi
Bir şiir dökülür dudaklarımdan…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!