Bir dokunsan içim yanar
Ziyan olur gençliğim
Eski fotoğraflarda
Solar solar giderim
Bir dokunsan içim yanar
Bir rüyaydı benimkisi,
Biraz umut,
Bir beklenti,
Denize düşen,
Yüzme bilmeyen,
İçimde bir ateş var,
Upuzun bir yol gittim
Dönüp arkama bakmadım
Hasreti erittim özümde
Ben hiç kimseden korkmadım
Telleri sardım içime
Ben senden hiç gitmedim,
Buğulu camlar ardındaydım sadece,
İnce bir perde vardı aramızda,
Tam açılmayan, tam kapanmayan,
Başka hayatlar, mutlu yuvalar kurduk,
Oysa ben ilk buluşmamızdaki titrek ellerinde, gözlerinde kaldım,
Sen gidince;
Hüzün çöker sol yanıma
Sağ yanıma yağmur yağar
Alt yanım titrer
Üst yanım ağlar
İçimde çiftsiz kalır turnalar
Bir beklentinin suya düşmesiydi hayatım
Uzaklarda bir yelkenli
Rüzgârın esmesini bekleyen
Suda kayan balıktı hayalim
Olmak ya da olmamak
Sevdiklerim teker teker giderken
Kahpe hayat
Kahpe dünya
Adalet dedin
Hak dedin
Haksızlık dedim
Gitmek mi zor?
Kalmak mı zor?
Mengenede sıkışmışım
Aklım uzakta
Kalbim toprakta
Yol beni bekler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!