Sensiz
Ve sessizliğinden hep
Hışırtıdan dahi sarsılıp
Eğreti baraka misali
Savrulmam... Biliyor musun?
Sarsılmayan direncimsin. Ki
Lodostaki yağmur
Karayeldeki fırtınadır
Gözlerine tutunup
Kaybolduğum saçların
Kokusunda konuklandığım, sessiz ve ıssız.
Sen bilmez ve sendeyken ben... Seziyor musun?
Yokluğun, eğreti yalnızlık
Kırk yıllık ahşap sanki kırılgan
Varlığın, var oluşum
Yıllara uzanan menzil
Yaklaştıkça kaybolduğum gözlerin... Görüyor musun?
Şubat - 2008 - Adana
Olgun EkinciKayıt Tarihi : 22.2.2008 11:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)