Birinin ağrına, gitmişse sözün
Konuşmaz bir daha, ne yapsan ona
Olmasın kimsede, senin gözün
Kem değil,hoş sözler yakışır sana.
İnsan’ mı adam’ mı?
Bana göre, doğrusudur insan.
Her adam, benim için insan değildir.
Adam başkadır, insan olmak başkadır benim nazarımda
Kimi der’ ki, adam gibi adam.
Yanlış.
Ey insanoğlu!
Bir düşün.
Çocukluğunu, gençliğini düşün mesela.
Kim bilir, çocukken ne kadar mutluydun sen.
İşte geldin bahar yine seninleyim
Korku dolu aylar günlerden sonra
Dimdik ayaktayım.
Sarısalkımlar sümbüller açmış
Dinle çocuğum!
Karlı dağların, sulak toprakların çocuğuyum ben
Kar yağarken, doğmuşum.
Hastane görmemişim, ebe görmemişim.
Bak dostum.
Bazen kadere inanmak lazımdır.
Ben!
Yıllarca hüzünleri doldurdum yüreğime
Kışları yaşadım bahar yerine
XX
Ben kadere, inananlardanım.
Çünkü hep kader galip geldi savaşlarımda.
Uğraştım
Kıyasıya savaştım.
Kader mecbur etti başka birine.
Karlı bir kış günüydü.
Tarifsiz fırtınalar esiyordu içimde.
O gün.
Hayat denen bir yola, kader dedim el verdim
Elden ayaktan oldum, en son kaderden bezdim
Bıktım canımdan şimdi, Olmaz olasın kader,
Elden ayaktan oldum en son kaderden bezdim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!