Ahmet Rıza Korkut Şiirleri - Şair Ahmet ...

buralarda sensiz nasıl yaşarım
artık seni öldü bileceğim.
bağrıma basıp bütün taşları
bu şehirden gideceğim …

gönül evim talan oldu

eski bir İskandinav atasözü derki;
“çok sevdiğin birisini kaybettiğinde
yüreğinde kırk mum yanmaya başlar
her gün birisi sönüp gider ama
sonuncusu sonsuza dek yanmaya devam eder.”
soruyorum şimdi kendi kendime

Ey yağmur!
Yalnızlığı bu kadar da yüzüne vurulmaz ki insanın!

yıllar sonra ilk kez uğradım bugün kasabaya
elimde o çok sevdiğin güller
ve yüreğimde hala bir kıpırtı ile
doğruca koştum o gülümseyen eve …

her şey aynıydı …

hayat zalim ne getirir bilinmez
kimi mutlu kimi ise hiç gülmez
ne olursa olsun hep gülsün gözlerin
en güzel anıları ölüm bile silemez

Her zaman bir çıkış yolu vardır!
Hiçbir yol bulamazsan,
geri dönmeyi dene! ..

Aşkı buldum diye sevinme,
o kolay!
Kolaysa kaybetme de göreyim!

Haklısın sevgili;
senin için yapamayacağım imkansızlar da vardı..
Güneşi söndürmek,
dünyayı durdurmak
ve ayı avuçlarına koymak gibi mesela...

seni sevmekle başladı herşey..
güneş her sabah doğmaya
yıldızlar geceleri parıldamaya
ve kuşlar sanki ilk kez konuşurmuşcasına cıvıldamaya başladı..

seni sevmekle başladı herşey...

bir memleket özlemi ki sorma
çöl suyu özlememiştir böyle bu kadar
gece sabahı beklememiştir …
şimdi başka sabahlarda uyanıyorum
senin olmadığın
uzak diyarlarda