Sen, bende yaprağı solmayan çiçek,
Gözlerimde yıldız, içimde közsün.
Bir cihan mahşere varıncaya dek,
Bırak, kirpiklerim gözünde ölsün.
İlk defa yıkıldı kolum, kanadım
Gözümde kah bir bakış, kah bir yaş oluyorum,
Mısralar arasında yine kayboluyorum.
Bıçak değecek kalbe İlahi'den korkmasam,
Yastığım göl olacak kendimi hiç sıkmasam.
Acılarımı kaynar kazanlara attım,
Sel olarak dirildi gözlerimde.
Kuştüyü bir yastığa başını koyup umudun
Tozpembe düşler görmeyi beklemek değilmiş hayat.
Evleri beyaz pencereli sokaklardan
Günü geçmiş anıların durduğu,
'Sev göreyim seni' demiş,
Yaşlı bir bulut yağmura
ve sevdirmiş kendini bulut
Gören olmamış onu bir daha.
Ben de sevmişim,
Kâh bir kitap olmuşum tozlu raflarda okunmayı bekleyen,
Bir gün sen de göreceksin çocuğum,
Çiçeğin burnundan düşünce,
ve elin kalem tuttuğunda,
hayatın acı olduğunu.
Son damlalarından zevk almaya bak
Misketinin, topacının.
Zaman haykırıyor gözlerimde
Yaşanacak çok şey var daha
Ama yaşadıklarım,
Damgasını vurmuş bile
Ellerime.
Aşk,
Buğulandı gözlerim, çektim derinden bir ah,
Sen sonsuza dek artık bana yasak ve günah.
Gözlerimiz ıslanmaz, sevgi hiç yok biliriz,
Burun buruna ama uzanmaz ellerimiz.
Sanma ki caddeler kırk adım
ve sokaklar çıkmaz.
Bir yitik sen misin dünyada?
Gökyüzü bulutlara hasret
Tomurcuklar su emiyor topraktan.
Bakkalcı attı veresiye defterini.
Gem vurulmuş gönlüne, rüzgârlar terse dönmüş,
Her bakışın bir akrep, gölge düşmüş kalbine
Eskiden de böyleydin, kirpiklerinden yine,
Bir iki yaş düşürüp aşkı tadamıyorsun.
Sen hep terk ediyorsun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!